Sabah şiiri, sabahın güzelliklerini, doğanın uyanışını ve yeni bir günün başlangıcını konu alan şiir türüdür. Sabah şiirlerinde genellikle doğaya, gündoğumuna, kuş seslerine, sabahın sessizliğine, güneşin doğuşuna ve doğanın canlanışına dair betimlemeler yer alır.
Sabah şiirleri, şairlerin sabahın huzur ve sükûnetini, doğanın canlılığını ve yeniden doğuşunu ifade etme amacıyla kaleme aldığı şiirlerdir. Bu şiirlerde doğanın ve insanın uyandığı bir yeni başlangıca dikkat çekilir.
Sabah şiirlerinde sıklıkla doğa imgeleri kullanılır. Çimlerin, çiçeklerin ve ağaçların uyanışı, kuşların cıvıltısı, böceklerin sesi, kırların yeşermesi gibi doğa olayları şiirin konusu haline gelir. Bu betimlemeler, sabahın güzelliğini ve doğanın canlılığını yansıtmak amacıyla kullanılır.
Bu tür şiirlerde ayrıca içsel bir huzur ve uyum hissi de bulunur. Sabahın sessizliği ve sükûneti, şairin iç dünyasının da yansıması haline gelir. Şair, doğanın güzellikleriyle bütünleşir ve sabahın huzurunu, dinginliğini kendi içinde de hisseder.
Sabah şiiri, genellikle natüralist bir anlayışla yazılır. Şairler, doğanın gerçekçi betimlemeleriyle okuyucuya bir sabah manzarası sunmak isterler. Bu şiirlerde, doğayı ve doğanın güzelliklerini koruma ve takdir etme vurgusu da yapılır.
Örnek olarak, Nâzım Hikmet'in "Sabah" şiiri ve Şükrü Erbaş'ın "Sabah Şiiri" adlı şiirleri sabah şiiri türüne güzel örneklerdir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page